[Special] HoneyMoon 2nd Couple DaeUp 18++

หลังจากมื้ออาหารผ่านพ้นไป แต่ละคู่ต่างก็พากันแยกย้ายไปตามสไตล์แต่ละคน ซึ่งคู่ของแดฮยอนกับจองอบเลือกที่จะเดินกลับขึ้นห้องไป ไม่ใช่จะไปทำอะไรหรอกนะ ก็แค่แดฮยอนได้เตรียมอะไรบางอย่างเอาไว้ก็เท่านั้นเอง

“พี่แดฮยอนจะทำอะไรฮ่ะ?” จองอบร้องประท้วงขึ้นมาทันทีที่แดฮยอนเอาผ้ามาผูกปิดตาตัวเองเอาไว้

“ก็แค่ยังไม่อยากให้จองอบเห็นนะ ขอพี่เตรียมตัวแป๊ปนึง” จองอบถูกจับมาวางไว้ที่ปลายเตียงก่อนจะคอยฟังเสียงตามการเคลื่อนไหวของแดฮยอน

.....sound effect.....ตามแต่จะจินตนาการเอาแล้วกันนะ.....

“พี่แดฮยอน” หลังจากได้ยินเสียงนู่นนี่อยู่สักพักจองอบก็เริ่มอยากรู้จนทนไม่ไหวอยากจะเปิดผ้าปิดตาออกให้รู้แล้วรู้รอด

“อย่าเพิ่งนะ ยังไม่เรียบร้อยเลย” แดฮยอนรีบห้ามไว้ก่อนเพราะกลัวจะอีกคนจะไม่ประทับใจเท่าไหร่

ผ่านไปอีกพักใหญ่จนจองอบหลับไปเรียบร้อยแล้ว

“ฮึ! รอจนหลับเลยหรอเนี่ย?” แดฮยอนค่อยๆ ถอดผ้าปิดตาออกก่อนจะจูบเพื่อปลุกตัวเล็กให้ตื่น

“อื้อ!! เสร็จแล้วหรอครับ” จองอบขยี้ตาเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นนั่ง ภาพตรงหน้าผิดคาดเล็กน้อย เพราะออกจะเกินคาดไปไกล กลีบดอกไม้สีหวานมากมายถูกจัดให้เป็นรูปหัวใจรายล้อมไปด้วยเทียนหอมที่ส่องแสงสีนวลตา

“อิอิอิ พี่ทำแบบนี้เป็นกะเขาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?” จองอบยิ้มไม่ยอมหุบกับสิ่งที่แดฮยอนทำ มันไม่ได้มากมายอะไรแต่กับชุ่มชื่นหัวใจบอกไม่ถูก

“พี่ไม่ได้เตรียมอะไรไว้เท่าไหร่ นึกว่าจองอบจะไม่ชอบซะแล้วสิ” แดฮยอนลูบหัวตัวเองแบบเขินๆ เขาไม่ใช่แฟนที่ดีเท่าไหร่ วันๆ ของเขากับจองอบหมดไปกับเรื่องอย่างว่า จนบางครั้งก็หลงลืมเรื่องสำคัญอย่างการเติมความหวานให้ชีวิตรักของทั้งคู่

“ผมชอบนะ ถึงจะไม่หวานมากแต่ได้ขนาดนี้ก็บุญของจองอบแล้วครับ” จองอบหอมแก้มแดฮยอนเพื่อเป็นรางวัล นี่คงเป็นภาพหวานๆ ของทั้งคู่ครั้งแรกได้มั้ง

ริมฝีปากอวบอิ่มกำลังมอบรอยประทับไว้ทั่วผิวบาง นิ้วมือที่เกี่ยวประสานกันแน่นทำให้ค่ำคืนนี้โรแมนติกกว่าที่เคยเป็นมา

“คืนนี้เรามาหวานกันดีกว่านะครับ!” แดฮยอนค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของจองอบออกช้าๆ จนเผยให้ผิวขาวออกมาล่อตาล่อใจคนหื่นอย่างแดฮยอน

“เขินหรอจองอบ?” แดฮยอนถามจองอบก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง ในตอนนี้ทั้งคู่กำลังเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงเทียนส่งให้บรรยากาศโรแมนติกเป็นเท่าตัว

“ก็มันไม่เหมือนทุกครั้งนี่ครับ ก็คืนนี้พี่อ่อนโยนกับผมมากๆ เลย!” คำพูดของจองอบทำเอาแดฮยอนหื่นไม่ออก บางครั้งเขาก็ลืมไปว่าคนตรงหน้าน่าทะนุถนอมขนาดไหน?

“เฉพาะคืนนี้เท่านั้นนะครับ พี่จะทำให้จองอบขึ้นสวรรค์อย่างนุ่มนวลที่สุดเลย” แดฮยอนบรรจงมอบจูบหวานให้จองอบอย่างแผ่วเบา ก่อนจะผลักร่างบางให้ค่อยๆ เอนตัวลงนอนไปกับที่นอนแสนนุ่ม

“พี่แดฮยอนฮ่ะ” จองอบร้องเรียกชื่ออีกคนทันทีที่ถูกครอบครองเนินอก สัมผัสที่ต่างจากทุกครั้ง ครั้งนี้แดฮยอนค่อยๆ ละเลียดความอุ่นขอลิ้นไปรอบๆ ไม่รุนแรงแต่ก็เร้าอารมณ์ได้อย่างดี

มือหนากำลังลูบไล้สัมผัสจุดอ่อนไหวของอีกคน มือนั้นไม่ได้ออกแรงหนักเหมือนทุกทีแต่เป็นการลูบเบาๆ ให้อีกคนเสียวซ่านพอประมาณ

“อ๊า!! ฮื้ม” จองอบรวบหน้าของแดฮยอนขึ้นมาจูบหลังจากทนไม่ไหวกับการเร้าอารมณ์ของอีกคน ก่อนจะถอนจูบเพราะแดฮยอนออกแรงรูดรั้งแรงเร็วมากขึ้น

“ทำแบบนี้ชอบรึเปล่าฮือ?” จองอบได้แต่มองหน้าแดฮยอนที่กำลังทำให้เขาหายใจแทบไม่ทัน

“พี่แดฮยอนอ่า อืมมม.. กอดผมหน่อยสิฮ่ะ” จองอบดึงตัวแดฮยอนเข้ามากอดเอาไว้แน่นก่อนจะจูบแดฮยอนไม่ยอมหยุด

“ไหนบอกว่าอยากให้อ่อนโยนไงครับ?” แดฮยอนกอดเอวจองอบเอาไว้ก่อนจะอุ้มจองอบมาวางบนตัก

ร่างบางที่สั่นเทิ้มไปด้วยความต้องการกำลังจ้องมองอีกคนด้วยสายตาออดอ้อนขออ้อมกอด ริมฝีปากบางสั่นระริกเพราะความต้องการที่อดทนต่อไปไม่ไหว

“นะฮ่ะ ผมต้องการพี่แดฮยอนนะ” ริมฝีปากเรียวบางกำลังจูบไซร้ไล่ไปตามแผงอกของแดฮยอน

“ไม่ต้องแล้ว! ไม่แกล้งแล้วครับ” แดฮยอนจับจองอบให้มองหน้าเขาตรงๆ ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งรวบสะโพกสวยให้เข้ามาชิดตัว จนแก่นกายของอีกคนแนบไปกับหน้าท้องของตัวเอง มืออีกข้างก็จัดการสอดใส่แก่นกายของตัวเองเข้าไปที่ช่องรักจนมิด

“อ๊า!! พี่แดฮยอน” ร่างบางโยกสะโพกทันทีที่ร่างกายของอีกคนผ่านเข้ามา

“จองอบอ่า ใจเย็นสิครับ!” แดฮยอนพยายามจะเบรกอารมณ์ที่พุ่งพล่านของอีกคนให้ลดลงบ้าง เขาอยากให้มันเป็นเรื่องน่าจดจำของจองอบ

“ก็ได้ฮ่ะ!!” จองอบเริ่มผ่อนแรงลง ก่อนจะสอดลิ้นเล็กๆ เพื่อควานหาความหวานจากลิ้นอุ่นๆ ของแดฮยอน มือทั้งสองข้างยังคงลูบไล้ไปตามแผงอกของแดฮยอนที่ค่อยๆ ส่งแรงเพิ่มขึ้นทีละน้อย

“แรงอีกสิฮ่ะพี่แดฮยอน” จองอบแทบจะขย่มแดฮยอนเองอยู่แล้ว เพราะแดฮยอนไม่ยอมออกแรงอย่างที่เคยทำ

“ก็บอกแล้วไงว่าพี่อยากให้คืนนี้พิเศษกว่าทุกครั้ง พี่ไม่อยากให้มันฉาบฉวยเอาแต่อารมณ์นะ พี่อยากจะจดจำสัมผัสทุกสัมผัสของพี่กับจองอบนะ” จองอบสงบลงอีกครั้งเพราะคำพูดหวานหูของแดฮยอน

ตอนนี้แดฮยอนผลักจองอบลงนอนด้านล่างแทน ก่อนจะรวบขาของจองอบมาพาดขาของตัวเองไว้ หน้าท้องที่เอนแนบไปกับแก่นกายของอีกคนกำลังเสียดสีให้อีกคนเกิดอารมณ์อย่างช้าๆ พร้อมกับสะโพกที่ยังคงส่งแรงให้แรงร่างกายของอีกคนสั่นไหวตามไม่ยอมหยุด แดฮยอนจงใจจะค่อยๆ ทำเพื่อให้จองอบต้องการเขามากกว่าทุกครั้ง เพื่อที่จองอบจะได้จดจำค่ำคืนนี้ได้มากกว่าทุกๆ คืนที่ผ่านมา

“พี่จะรุนแรงแล้วนะครับจองอบ” แดฮยอนจูบเร้าร้อนเป็นสัญญาณเริ่มให้จองอบเตรียมใจ

“อ่ะ! พี่... อื้อๆๆ ฮึมมม..” แรงที่ส่งมาจากแดฮยอนทำเอาจองอบแทบร้องลั่นบ้าน เพราะการกระแทกกระทั้นสุดแรงแบบเอาเป็นเอาตาย

“ผม... อืมมมมม อ้า!!!” จองอบปล่อยน้ำรักขุ่นขลักออกมาไม่หยุดจนเปื้อนหน้าท้องเต็มไปหมด ส่วนแดฮยอนก็ยังไม่คิดจะหยุดเลยแม้แต่น้อย

“พอฮ่ะ.. ไม่ไหวแล้ว” จองอบทนไม่ไหวจนจิกเล็บลงบนเนื้อของแดฮยอนลากเป็นทางยาว

“พี่แดฮยอนฮื้มมม” ในที่สุดแดฮยอนก็กระตุกสะโพกเน้นๆ อีกเล็กน้อยก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของจองอบ

“จองอบครับ! ชอบรึเปล่า?” แดฮยอนจูบจองอบเพื่อปลอบขวัญ หลังจากเขาทำเอาร่างบางร้องลั่นไม่เป็นภาษา

“ใจร้ายจังเลยฮ่ะ ผมเกือบขาดใจตายแล้วนะเมื่อกี้นะ” จองอบร้องไห้เพราะโกรธที่แดฮยอนรุนแรงกับตัวเอง

“ขอโทษครับ ก็จองอบยั่วพี่เองนี่หน่า” แดฮยอนจูบร่างบางที่ร้องไห้ซบอกเขาอยู่

“เจ็บรึเปล่า? พี่ทำแรงขนาดนั้นเลยหรอ??” จองอบเงยหน้ามามองแดฮยอนก้อนจะเบะปากร้องไห้หนักกว่าเดิม

“พรุ่งนี้ผมเดินไม่ได้แน่ๆ อ่ะ พี่แดฮยอนบ้า!” จองอบทุบอกแดฮยอนไปหลายรอบจนพอใจก่อนจะหยุดแล้วมองหน้าอีกคน

“ไม่ต้องมามองผมแบบนั้นเลยนะ ผมโกรธพี่แล้วด้วย” ว่าแล้วจองอบก็นอนหันหลังให้แดฮยอนทันที

“พี่ผิดไปแล้ว จะไม่รุนแรงอีกแล้วครับ ยกโทษให้พี่นะ” แดฮยอนสวมกอดจองอบจากด้านหลังก่อนจะจูบแผ่นหลังของจองอบไม่หยุด

และอีกครั้งที่จองอบต้องยอมพ่ายแพ้ให้กับความหื่นกระหายของแดฮยอน เมื่อแดฮยอนรวบรั้งสะโพกสวยมาแนบชิดอีกครั้ง

“ไม่เอาแล้วนะ ผม... อื้อ!” แดฮยอนไม่รอให้จองอบได้ปฏิเสธ เขาดันตัวเองเข้าไปจนสุดก่อนจะรวบสะโพกเอาไว้แน่นไม่ให้หลุดไปไหน

“จะทำเบาๆ นะครับ ไม่รุนแรงแล้วนะ” แดฮยอนค่อยๆ จูบไซร้ซอกคอสวยก่อนจะใช้มือลูบไล้ปลุกน้องชายของอีกคนให้ตื่นตัวอีกรอบ

“ผมเหนื่อยแล้วนะ!” จองอบที่ดูจะไม่ไหวกำลังถูกแดฮยอนประเคนเพลงรักให้อีกรอบ

“แค่อีกรอบเดียวนะครับ จองอบของพี่เก่งอยู่แล้วนี่” แดฮยอนออกแรงเบาๆ แต่ก็มากพอจะให้จองอบมีความสุขไปกับเขา

“พร้อมกันนะจองอบ” ร่างบางกระตุกไหวน้อยๆ ก่อนจะตามมาด้วยแดฮยอนที่แนบตัวชิดสะโพกสวยแบบเน้นๆ

ร่างบางหายใจหอบเหนื่อยเต็มทีต่างจากแดฮยอนที่ยังมีเรี่ยวแรงเหลือเฟือ

“ไปอาบน้ำนะครับ เลอะไปหมดเลยเนี่ย” แดฮยอนอุ้มจองอบที่หมดแรงไปอาบน้ำก่อนจะถูกจองอบตัดพ้อใส่

“ครั้งหน้าไม่เอาแบบนี้แล้วนะ ผมเหนื่อยจนไม่มีแรงเดินแล้วเนี่ย!!” จองอบพูดก่อนจะซบหน้าลงกับอกของแดฮยอน

“ถ้าทำแบบนี้แล้วจองอบของพี่ร้องไห้ พี่จะไม่ทำอีกแล้วครับ!!!” แต่แดฮยอนไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก

“พี่ถามจริงๆ นะ ชอบรึเปล่า?” ทำไมเขาจะไม่รุ้ว่าความต้องการของจองอบมากแค่ไหน

“ชอบฮ่ะ แต่มันมากเกินไป ผมกลัวจะขาดใจตายซะก่อน” คำตอบของจองอบทำเอาแดฮยอนยิ้มออก อย่างน้อยจองอบก็รู้สึกดีกับมัน