1st 36 ไหวไหมครับ

หลังจากคุณน้าทั้งสามได้ก่อกวนชั่วโมงต้องมนตร์ของยงกุกกับเจโล่แล้วก็ทิ้งทั้งคู่ให้อยู่กันเพียงลำพัง ซึ่งบรรยากาศในตอนนี้ก็ทำให้ทั้งคู่อึดอัดไม่ใช่เล่น ก็เจโล่เล่นนั่งนิ่งทำเนียนอยู่ที่โซฟา ส่วนยงกุกก็แกล้งทำเป็นหลับเพราะเห็นว่าอีกคนกำลังเขิน

“พี่ยงกุกฮ่ะ!” อย่าเรียกดิเจโล่ เดี๋ยวพี่ก็เตลิดอีกรอบหรอก ว่าแล้วก็แกล้งหลับต่อ

“ถ้าไม่ตอบผมจะออกไปข้างนอกแล้วนะ!” จะไปไหนนะ?

“ครับผม!” ยงกุกลุกพรวดลงจากเตียงทันทีที่เจโล่ทำท่าจะเดินออกจากห้อง

“ผมเฝ้าพี่มาวันกว่าๆ แล้วเนี่ย ขอผมออกไปสูดอากาศข้างนอกหน่อยนะฮ่ะ ยังไงพี่ก็ตื่นแล้วนี่!” เจโล่ดูจะงอนนิดหน่อยเพราะจับได้ว่ายงกุกแกล้งหลับ

“เจโล่จะไปไหนนะ มันดึกแล้วไม่ใช่หรอครับ??” ยงกุกพูดพลางดึงข้อมืออีกคนเอาไว้

“ไม่ดึกสักหน่อยเพิ่งจะสามทุ่มเอง!” ว่าแล้วก็รีบแกะมือยงกุกก่อนจะเดินออกจากห้องแต่ทำยังไงก็แกะไม่ออกสักที

“ไม่ให้ไปหรอก!!” เรื่องอะไรที่บังยงกุกจะยอมปล่อยให้สุดที่รักออกไปเดินเตรในยามวิกาลเช่นนี้ ว่าแล้วก็จับเจ้าตัวยุ่งมากอดเอาไว้แน่น

“ไม่ต้องมากอดเลย เมื่อกี้ยังแกล้งหลับอยู่เลยไม่ใช่รึไงฮ่ะ??” เจโล่พูดประชดอย่างน้อยใจสุดฤทธิ์สุดเดช

“งอนพี่หรอเนี่ย??” ว่าแล้วยงกุกก็หอมแก้มใสซะเลย

“ไม่ต้องมาหอมผมเลยนะ!” เจโล่ยังคงพยายามดิ้นต่อสู้ถึงจะรู้ว่าไม่มีแรงมากพอจะสู้กับยงกุกก็เถอะ แต่มาแกล้งหลับแบบนี้มันน่าโมโหชะมัด

“ถ้าไม่หยุดดิ้นพี่จะปล้ำจริงๆ นะ!!” เจโล่หยุดเคลื่อนไหวก่อนจะมองยงกุกอย่างเคืองๆ

“ไม่ต้องมายุ่งกับผมเลยนะ ทีเมื่อกี้ยังเมินผมอยู่เลยไม่ใช่รึไงกัน?” ดูเหมือนจะมีงานเข้ายงกุกซะแล้วสิ เพราะเจโล่ดูท่าจะโกรธจริงจังมากคราวนี้

“พี่แค่พยายามสงบสติ เจโล่ก็น่าจะรู้ว่าพี่ค้างอ่ะ!!” ยงกุกตอบอย่างอายๆ ก็เขายังคงฟุ้งซ่านเพราะเรื่องก่อนหน้าที่คุณน้าทั้งสามจะเข้ามาอยู่เลย

“แล้วทำไมต้องแกล้งหลับด้วยเล่า ผมบอกรึไงว่าห้ามพี่ทำต่อจากเมื่อกี้นะ” เจโล่เองก็ดูจะหงุดหงิดไม่น้อยที่โดนขัดจังหวะแบบนั้นแถมคนเริ่มดันไม่ยอมสานต่อซะอย่างนั้น แต่ทันทีที่ยงกุกได้ยินที่อีกคนพูดก็ดีใจตัวแทบลอย

“งั้นพี่ไม่เกรงใจแล้วนะครับ” ว่าแล้วยงกุกก็ไม่สนใจเตียงคนไข้อีกแล้ว เขาดึงสายน้ำเกลือออกอย่างสบายใจเฉิบ

“พี่ยงกุกจะทำอะไรนะฮ่ะ?” เจโล่ตกใจที่จู่ๆ ยงกุกก็ดันถอดสายน้ำเกลือออกซะอย่างนั้น

“สายน้ำเกลือมันเกะกะ พี่กอดเจโล่ไม่ได้อย่างใจ” ว่าแล้วก็โอบเจโล่ไว้ก่อนจะมอบจูบยั่วยวนให้อีกคนคล้อยตาม มือของเจโล่ตอนนี้กำลังปลดกระดุมเสื้อของยงกุกออกก่อนจะจับมันโยนไปทางอื่น เช่นเดียวกับยงกุกที่ปลดกางเกงของเจโล่ออกก่อนจะจับเจโล่นอนราบไปกับโซฟารับแขก

“พี่ยงกุกอ่ะ” เจโล่เขินที่โดนจับถอดกางเกงก่อนเสื้อซะอีก

“ก็พี่อยากกอดเจโล่เร็วนี่ครับ เมื่อกี้นึกว่าจะลงแดงตายซะแล้วสิ” ว่าแล้วก็รื้อเสื้อของร่างบางออกจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนนุ่มน่าหลงใหล ก่อนจะใช้ริมฝีปากหนาบดขยี้ให้ผิวสวยจนเกิดรอยรักไปทั่ว อกที่กระเพื่อมขึ้นลงเพราะความหวาบหวามเป็นตนเหตุยิ่งทำให้ตอนนี้เจโล่น่ากินกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

“ถ้าเจ็บบอกพี่นะครับ” ยงกุกลงมือปลดกางเกงเจ้าปัญญาออกก่อนจะโดนมือเล็กๆ สัมผัสเข้าที่จุดอ่อนไหว

“เจโล่อ่า!!” ยงกุกพยายามจะเอามือเล็กออก เพราะเขาอยากจะเริ่มเกมส์แล้ว

“ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ก่อนมีหวังผมไม่ต้องเดินกันพอดีพรุ่งนี้” เจโล่พูดอย่างอายแต่ก็ไม่อายโดนยงกุกจับมือออกอยู่ดี

“พี่จะนุ่มนวลกับเจโล่นะครับ!!” ว่าแล้วยงกุกก็โน้มตัวเข้าไปริมรสหวานหวานของริมฝีปากเรียวจนอีกคนหอบเพราะขาดอากาศ ก่อนจะค่อยๆ พยุงสะโพกสวยให้อยู่ในท่าที่เหมาะสม

“อ้า! พี่ยงกุกฮ่ะ” เจโล่เผลอร้องลั่นทันทีที่ถูกจู่โจม ส่วนยงกุกก็ถึงกับกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ เพราะร่างกายของเจโล่กำลังโอบรัดเขาไว้แน่น

“เจโล่อ่า!! อย่าทำแบบนั้นสิครับ มันยิ่งทำให้พี่มีอารมณ์นะรู้ไหม??” ว่าแล้วยงกุกก็ยกร่างของเจโล่ขึ้นก่อนจะอุ้มไปชิดผนังห้อง เสียงหายใจหอบถี่ดังขึ้นไม่หยุด ร่างบางกำลังสั่นไหวตามแรงของอีกคนก่อนจะโดนย้ายไปวางลงที่เตียงทั้งที่ส่วนหนึ่งของยงกุกยังคงอยู่ในร่างกายของเจโล่

“พี่ยงกุก! กอดผมหน่อยสิฮ่ะ” ยงกุกไม่ปล่อยให้อีกคนพูดเสียแรงเปล่าเขาดึงเจโล่ขึ้นมากอดไว้แน่นกอดจะใช้ลิ้นยาวกวาดเอาความหวานจากปากของเจโล่ที่ตอนนี้เริ่มจะออกแรงข่วนจิกเขาไม่ใช่น้อยเลย

“เจโล่ครับ! ชอบที่พี่ทำรึเปล่า??” ยงกุกถามออกไปทั้งที่เห็นอยู่เต็มตาว่าเจโล่กำลังบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านที่ตนปรนเปรออีกคนจนร้องครางไม่เป็นภาษา

“รักเลยต่างหากฮ่ะ” เจโล่พูดตอบด้วยใบหน้าเปี่ยมสุขก่อนจะแขนทั้งสองข้างโอบรัดรอบคอของยงกุกไว้แน่นเพื่อประคองตัวเองเอาไว้ ก่อนที่สะโพกสวยจะขยับตามแรงของยงกุก

“พี่ยงกุก ฮือ!!” หลังจากได้รับความรักมาเต็มๆ เจโล่ก็ถึงกับจะเป็นลมหน้ามืด

“เดี๋ยวพี่พาเจโล่ไปอาบน้ำดีกว่านะ ถ้าพ่อกับแม่มาเห็นมีหวังพี่คงโดนฆ่าตายพอดี”

ว่าแล้วยงกุกก็อุ้มเจโล่ไปอาบน้ำอย่างว่าง่าย

ต่างจากสองคนที่ว่าจะมาคุยด้วยหน่อย เพราะเห็นว่าคุณน้าทั้งสามเข้ามาหาแล้วก็ออกไปพร้อมกับหัวเราะชอบใจใหญ่ คนสองคนที่ออกไปซื้อของกินมาพอดีก็เลยนึกสงสัยอยากจะรู้ให้ได้ แต่พอจะเดินเข้าห้องก็กลายเป็นได้เห็นเสื้อคนไข้ของยงกุกปลิวผ่านไป ไหนจะตามมาด้วยกางเกงของอีกคน ทั้งคู่จึงได้แต่หันมองตากันปริบๆ ส่งสัญญาณให้อีกคนรู้ว่าควรจะออกจากห้องนี่ได้แล้ว

“พี่ยงกุกเพิ่งโดนตีหัวมาไม่ใช่หรอครับ??” จองอบแอบทึ่งกับความอึดทะลุโลกของยงกุกก่อนจะหันไปมองแดฮยอนอย่างมีความหวังนิดๆ

“จองอบอยากให้พี่ทำแบบคู่นั้นใช่ป่าว?? เขารู้ทันนะที่รัก!!!” แดฮยอนที่คึกเป็นม้าคงจะติดเอาเชื้อหื่นมาจากจองอบจนกู่ไม่กลับซะแล้ว

“แล้วพี่แดฮยอนจะไหวไหมฮ่ะ??” จองอบถามด้วยความเป็นห่วงจริงๆ เพราะเขาไม่เคยควบคุมตัวเองได้เลย แต่พอเห็นสายตาของแดฮยอนที่มองเขาอย่างกับเสือโหยก็เริ่มรู้ตัวว่าคิดผิดไป

“เดี๋ยวจะทำให้จองอบร้องไม่ออกเลยครับ” ว่าแล้วแดฮยอนก็ยกจองอบขึ้นพาดบ่าก่อนจะเดินเข้าห้องพลางผิวปากอารมณ์ดีแบบสุดๆ

ทันทีที่เข้าห้องแดฮยอนก็จัดการล็อคประตูให้เรียบร้อยก่อนจะจัดการวางจองอบลงบนเตียงคนไข้ ก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออกอย่างไวจนจองอบยังทึ่ง ตามด้วยการกอดรัดฟัดเหวี่ยงจองอบอย่างเมามันส์ เสื้อผ้าของจองอบถูกถอดออกจนหมดก่อนจะตามด้วยอีกคนที่ตอนนี้ทั้งคู่ต่างเปลือยเปล่า

หลังจากการเล้าโลมอย่างหนักหน่วงของแดฮยอนก็ตามมาด้วยการกระหน่ำแรงรักจนจองอบต้องดึงผ้าห่มขึ้นมากัดเอาไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองร้องลั่นโรงพยาบาล แต่ก็ยังไม่พอสำหรับทั้งคู่เพราะจองอบกำลังผลักให้แดฮยอนนอนลงก่อนที่เขาจะออกแรงช่วยแดฮยอนเพื่อให้กิจกรรมร้อนแรงครั้งนี้หวือหวามากขึ้นไปอีก สะโพกสวยหมุนควงเล็กน้อยจนแดฮยอนร้องครางออกมาอย่างพอใจ

“จองอบอ่า ฮ่าๆๆ แบบนั้นแหล่ะครับ อ้า!!” จองอบรู้ดีว่าแดฮยอนชอบให้เขานั่งอยู่ข้างบนแบบนี้ มือทั้งสองข้างกำลังเอื้อมไปจับหน้าขาของอีกคนก่อนจะเอนกายให้ได้องศาที่เหมาะสมตามด้วยการทิ้งตัวลงแรงๆ อย่างต่อเนื่อง

“ขยับนิดนึงนะครับจองอบ” แดฮยอนที่เริ่มจะได้ที่ก็จับจองอบให้หมุนตัว ตามด้วยสองแขนที่โอบอุ้มอีกคนเอาไว้ สะโพกงามกำลังถูกกระแทกกระทั้นอย่างเต็มรัก ส่วนมือของอีกคนเริ่มที่จะเลื่อนมาจับจุดอ่อนไหวเอาไว้แน่นก่อนจะลงมือขยับเพื่อเพิ่มความเร้าร้อนให้อีกคน

“พี่แดฮยอน อือๆๆๆ” ร่างเล็กๆ ของจองอบเริ่มกระตุกน้อยเพราะความสุขที่ท่วมท้นถูกส่งมาให้ไม่หยุด

“อ่าๆๆๆ” จองอบเริ่มจะทนไม่ไหวจนต้องดึงหมอนมากัดเอาไว้

แดฮยอนไม่ยอมหยุดง่ายๆ เริ่มผ่อนแรงลงเพราะเห็นว่าอีกคนเริ่มจะทนไม่ไหว ก่อนจะดึงตัวจองอบให้นอนหงายราบไปกับเตียง แล้วก็ลงมือใช้ริมฝีปากอวบดื่มกินคนตรงหน้าอย่างหน่ำใจตามด้วยการออกแรงให้สะโพกงามต้องไหวอีกครั้งอย่างรุนแรง

“พี่แดฮยอน!!” จองอบเอ่ยปากเรียกชื่ออีกคนก่อนจะดันตัวเองขึ้นมาจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นเล็กกำลังเกี่ยวรัดเพื่อส่งอารมณ์เสียวให้อีกคน

“จองอบครับ พร้อมกันนะ” ว่าแล้วแดฮยอนก็จัดเต็มครั้งสุดท้ายก่อนที่จองอบจะเผลอร้องลั่นห้อง

“อ้า!!!” จองอบยังคงกอดแดฮยอนเอาไว้แน่น เพราะอีกคนยังไม่ยอมถอนตัวออกไป

“พี่ขอค้างไว้แบบนี้สักพักนะครับ” แดฮยอนไม่อยากให้จองอบออกจากตัวเขาจึงกอดไว้จนแน่นเช่นกัน

หลังจากกิจกรรมเร้าร้อนรุนแรง คนเพิ่งโดนอัดก็จำต้องนอนหมดแรงเพราะดันทำอะไรเกินตัวในช่วงเวลาแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะเริ่มเจ็บน้อยๆ ที่ชายโครงซะแล้วสิ